เป็นอีกวันที่รู้สึกว่าโลกหมุนช้าลง
ถึงแม้ว่าหลายคนจะเดินเร็วขึ้นก็เถอะ
“พ่อ... The Greatest of the Kings The Greetings of the Land”
ตั้งแต่เห็นข่าวครั้งแรกในเว็บเฉลียง ก็ตามไปดูรายละเอียดงานชื่อสวยแต่เรียกยาก
ตั้งใจไว้ว่าต้องไปดูไฟ ดูแสง ดูเสียงที่ราชดำเนินให้ได้สักวัน
ครั้นแล้วก็สบโอกาสในวันเสาร์ที่ผ่านมา
มีมวลมิตรร่วมเดินทางไปด้วยสิริรวมห้าคน
จับรถเมล์ไปจากศาลายาตั้งแต่ ๕ โมงครึ่ง ถึงสนามหลวงราวหนึ่งทุ่ม
จากนั้นก็ลงเดินสิคะพี่น้อง
โชคดี เดินถึงอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยก็เริ่มมีขบวนแห่เลย
แต่ละกระทรวง แต่ละหน่วยงานจัดขบวนได้อลังการมาก
ทีแรกกะว่า อาหารในงานต้องแพงแน่ๆ เลยซัดโจ๊กมาก่อนหนึ่งถ้วย
แต่พอเดินได้สักพัก ไม่ไหวแล้วจริงๆ ค่ะ ต้องแวะลงข้างทาง เติมพลังไปตามระเบียบ
อาหารอร่อยดี ไม่ค่อยแพงอย่างที่คิด 
ตั้งแต่สะพานมัฆวานฯ เป็นต้นไป คนแน่นมาก
แทบไม่มีที่หายใจ ทุกตารางนิ้วมีแต่คนคนคน และคน
ยิ่งแถวหน้าพระที่นั่งฯ คนนิ่งเยอะเข้าไปใหญ่
หาที่แหวกไปทัศนาหนัง ๔ มิติไม่ได้เลย
เลยต้องชูกล้องเหนือหัวแล้วมั่วกดเอา
ได้มาสามสี่รูปเบลอๆ หลุดโฟกัส คอมโพสไม่ได้
(แต่เอาน่า ลงไว้หน่อยนึง 
)
)สุดท้าย ไอ้ที่กะว่าเดินเพลินๆ อาจทันดูเฉลียงขึ้นเวที
สรุปว่าได้ยืนดูีทีอาร์อยู่แถวเวทีมวยราชดำเนิน
ได้บรรยากาศอีกแบบนึงแฮะ
(พ่อโทรมาเยาะเย้ยว่าดูทีวีสบายกว่าเย้อ~ 
)
)ป.ล. หมดแรงอ่อนล้า แต่ว่าได้เติมพลังใจมาเต็มเปี่ยม
คิดไม่ผิดจริงๆ ที่สละเวลาเตรียมมิดเทอมไปทำตามหัวใจ
แค่เห็นคนหอบลูกจูงปู่ย่ามาเดินชี้นกชี้ไม้ ดูไฟดูฟืนก็มีความสุขแล้ว
ทุกคน ณ ที่แห่งนี้ดูจะมีหัวใจดวงเดียวกัน
อยากให้ทุกหนแห่งมีแต่ความสุขอย่างวันนี้จัง
เดินดู 'ไฟ' แต่ได้ 'ฟืน' มาเติมพลังหัวใจตั้งโข
อย่างนี้มีแรงบ้าพลังไปอีกนาน
ป.ฬ. เสียดาย ไปถึงหน้าพระที่นั่งอนันตฯ แล้วไม่ได้ถ่ายพลุ
ต้องรีบกลับไปหาแท็กซี่ มิฉะนั้นจะเข้าหอไม่ทัน
(สรุปว่าถึงหอหวุดหวิดห้าทุ่มพอดีเป๊ะ เกือบไปๆ 
)
)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น