เขียนไว้นานแล้วครับแต่ไม่ได้โพสต์ซักที พอดีได้โอกาสเหมาะเลยยกมาไว้ที่นี่ซะเลย อ่านๆ ไปเถอะครับ อย่าคิดมาก
-----------------
วันนี้รู้สึกอยากอัพเรื่องใหม่ก่อนเข้านอน นึกไปนึกมาเอาเรื่องนี้ล่ะฟะ
เมื่อคืนครับ เมื่อคืน ตอนใกล้ๆ สว่างแล้วแหละ ผมเกิดฝันขึ้นมา ไม่ได้บ้าอะไรมากมายนา แค่ชอบเป็นพิเศษเอง
ผมฝันว่ากำลังสอบจูนินครับ!!!!
(ใครไม่ได้อ่านนารุโตะไปอ่านซะไป!! )
ไอ้สอบรอบแรกก็ผ่านไปแล้ว (จำรายละเอียดไม่ได้เลย)
พอมาถึงอีตอนสอบรอบสองนี่ล่ะครับ เค้าแบ่งเป็นหน่วยๆ กลุ่มๆ
แปลกแต่จริง ผมอยู่กลุ่ม 7 โจนินประจำกลุ่มคือคาคาชิ (ไม่รู้ตอนนั้นหน้าตามันเป็นการ์ตูนเปล่าหว่า)(บอกแล้วว่าไม่ได้บ้า โฮะโฮะ )
พวกโตๆ (ม.ปลาย) โดนพวกโจนินผู้คุมสอบสั่งให้ว่ายน้ำไปสะพานปลาครับ (ผมอยู่ประจวบ แหมมันก็ช่างฝันได้เหมาะกะสถานการณ์เนาะ)
พี่ปิ๊ก(รุ่นพี่ผม แล้วก็เป็นพี่ของเพื่อนผมชื่อไอโอม) ว่ายน้ำไปอีกมือก็ถือกล้องไปด้วย แล้วพี่แกก็ว่ายกลับมาบอกให้ผมเอาขาตั้งกล้องให้พี่แกด้วย (เอ๊อ จะเอาไปทำไมฟะ ) ผมก็เลยโยนลงไปให้ ไม่ส่งเดี๋ยวโดนเตะ
แล้วเค้าก็เรียกรวมกลุ่มพวกผม กลุ่มผมมีสมาชิกเกือบสิบคนครับ แล้วแจกแผ่นกระดาษ (ตอนนั้นผมดีใจโคตรเลยว่ะ นึกว่าคัมภีร์ฟ้ากะคัมภีร์ดิน) แล้วสั่งให้ไปยืนเรียงกันที่เขื่อน (เป็นคล้ายๆ ม้านั่งตันๆ ยาวๆ ตลอดชายฝั่ง)
"นับ 3 โดด ทราบ!"
"ทราบ!"
"3!"
แล้วก็ไม่มีใครโดดซักคน มันสูงนะครับ เสียวนะครับ โดดไปอาจถึงตายนะครับบบ!!
....................................
...............................
..........................
.....................
................
...........
.......
....
..
.
แล้วผมก็ตื่นมานั่งนึกได้ว่า ชายทะเลตรงนั้นมันตื้นนิดเดียวนี่หว่า (อยากฝันต่อจังโว้ยยยยยยยย)
ปล. แล้วเลยนอนไถลต่อซักพัก (ม่าย... ไม่ได้ขี้เกียจ) แล้วนิสาก็โทรมาบอกว่าจารย์แมนให้ไปใช้แรงงานพรุ่งนี้ เฮ้อ..เซ็งโว้ย
ปล. คุยกันเรื่องม็อบสนธิกับท่านเหลี่ยม มันชิบหาย ชอบงื้วธรรมศาสตร์มากครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น